Od dawna mam bardzo duże zaległości w publikacji materiałów z miejsc, które udało mi się odwiedzić . Gdy na tematy ważne brakuje czasu, to co dopiero na tematy nieważne? Takie, które wymagają czasu – a jednocześnie wiadomo, że nikomu do szczęścia nie są potrzebne. No wiecie – to jest tak: jak nie opiszę jakiegoś zamku, to nic mu się przecież nie stanie złego, prawda? I dlatego też mimo iż podczas licznych wypraw biegam po wszystkich możliwych zamkach jak szalony, to bardzo rzadko je opisuję na blogu. Sam się dziwie, że moi znajomi, którzy przecież muszą na te zamki ze mną wchodzić – a zwykle zamki są gdzieś na górkach – wcale się o te relacje nie upominają… Może trzymają kciuki za to, żeby mi się znudziło?
Ale wróćmy do zamku, który nie dał mi spać. Rano, na drugi dzień, ten zamek wciąż się na mnie gapił. Żeby nie pomyślał sobie, że jestem łatwy, to zamiast od razu pojechać go zwiedzić – poszedłem na spacer po wzgórzach otaczających kemping. Co z tego, skoro zawsze – gdy tylko drzewa rozstępowały się na boki – widać było z nich… zamek?
W końcu się poddałem. Sprawdziłem na mapie – to był Zamek Gutenberga; jeden z zaledwie dwóch zamków w Liechtensteinie, które dotrwały w „oryginalnym” stanie do dzisiejszych czasów. Piszę w cudzysłowie, gdyż wg mnie prawdziwe oryginały występują wyłącznie w stanie ruiny.
