Luksemburskie Musée National d’Histoire Militaire – czyli Narodowe Muzeum Historii Wojskowości – mieści się w zamieszkałym przez nieco ponad sześć tysięcy mieszkańców miasteczku Diekirch. Ze względu na zgromadzone zbiory warte jest odwiedzenia przez wszystkich sympatyków militariów, a zwłaszcza pasjonatów okresu II wojny światowej.

Muzeum znajduje się na rogatkach miasta, przy wylocie drogi E421 na północ. Największą bolączką ośrodka jest brak miejsca – nie ma nawet możliwości zaparkowania w jego okolicy samochodu; najprostszym rozwiązaniem jest wyjechanie poza miasto Diekirch, i powrót pieszo około kilometra. Plusem takiego rozwiązania jest to, że po przekroczeniu tablicy oznaczającej koniec miasta parkowanie jest bezpłatne. Cóż, trzeba pamiętać, że to Luksemburg.

Zgromadzona w muzeum kolekcja jest bardzo interesująca, a większość eksponatów pochodzi z okresu II wojny światowej – z naciskiem na niemiecką zimową ofensywę w Ardenach z przełomu 1944/45 roku. Na ekspozycji zewnętrznej znajdziemy amerykańskie i brytyjskie czołgi oraz ciężką artylerię. Kolekcja ciężkiego sprzętu choć ciekawa, to nie jest jednak zbyt liczna: raptem cztery czołgi i kilka dział. Za to w hali uzupełnia dodatkowo ten „pancerny” zbiór niemieckie działo przeciwpancerne 38(t) Hetzer.

Bardzo dużo eksponatów dotyczy logistyki związanej z działaniami wojennymi: od sprzętu transportowego, poprzez broń strzelecką, aż po wyposażenie indywidualne żołnierzy obu stron konfliktu. Są także niewielkie łodzie desantowe oraz sprzęt przeciwlotniczy. Brakuje natomiast sprzętu lotniczego, ale to chyba świadomy wybór władz muzeum – wynikający z braku miejsca.

Ten brak przestrzeni odczuwa się zresztą na każdym kroku, co jest dość powszechnym problemem w przypadku tego typu wystaw – także w Polsce. Podczas zwiedzania wielka liczba eksponatów przytłacza, trudno więc robić jakiekolwiek rozsądne zdjęcia poszczególnych typów broni. Momentami przed oczami aż piętrzą się zestawy wszelakiego uzbrojenia i wyposażenia wojennego; chwilami miałem wrażenie, że co za dużo, to nie zdrowo…

Na wyróżnienie zasługują rozbudowane rekonstrukcyjne sceny batalistyczne (dioramy) odwzorowane w skali 1:1 – oczywiście z oryginalnym sprzętem i pięknie wykonanymi atrapami żołnierzy. To element stanowiący duży plus muzeum i wyróżnienie z masy innych tego typu placówek, które miałem do tej pory przyjemność zwiedzić.

Bilet wstępu kosztuje 5 euro (dzieci, studenci – 3 euro), więc jak na realia Luksemburgu jest to cena bardzo symboliczna. Na zwiedzenie całej ekspozycji (wewnętrznej i zewnętrznej) przeznaczyć trzeba około godziny, ale fani militariów spędzą tutaj dużo więcej czasu. Nie ma żadnych problemów z wykonywaniem eksponatom zdjęć, a czołgi i artylerię stojącą na zewnętrznym placu można obejrzeć bezpłatnie.

Strona internetowa muzeum – www.mnhm.net/mnhm/