Jestem pewien, że Mickiewicz, Słowacki – i każdy inny poeta – byliby zachwyceni na ten widok. Wyłaniające się powoli zza gór słońce odbijało się w szklanych ścianach budynku i wręcz oślepiało krwistą czerwienią. Nagrałem kamerą kilka ujęć – Eco Trail Ultra Marathon – i pobiegliśmy dalej, bo gonił nas limit czasu…
Zupełnie niespodziewanie po raz drugi pojawiłem się w tym miejscu dwa lata później. Zadzwonił do mnie znajomy z prośbą, bym go odebrał spod „opery”, bo właśnie zatrzymała do saudyjska policja. Nie było w tym nic niepokojącego – ot, po prostu nie biega się w krótkich spodenkach (czyli zasadniczo w majtkach…) po pustynnej okolicy kiedy tuż obok przebywa Szejk. Pod eskortą radiowozu podjechałem pod budynek i grzecznie podziękowałem mundurowym za przypilnowanie mojego przyjaciela. Suma summarum wyszło dobrze, bo inaczej nie udałoby mi się zrobić tych kilku zdjęć – obie drogi prowadzące do Marya Hall już na kilka kilometrów przed budynkiem zamykał wojskowy check-point; ale to historia na osobną opowieść, którą być może kiedyś Wam opowiem.
Hala widowiskowo – rozrywkowa Maraya jest położona w północno-zachodniej Arabii Saudyjskiej, pośrodku pustyni, na zupełnym pustkowiu – kilkanaście kilometrów od najbliższego miasta i innych zabudowań. Projekt w 2019 roku został zwycięzcą jednej z największych nagród architektonicznych na świecie: „Architizer Awards”. Budynek zaprojektował Florian Boje z Mediolanu.
