Na cmentarz przeznaczony dla zwierząt – psów, kotów, gryzoni oraz ptaków – natrafiliśmy podczas niedawnego wyjazdu do Finlandii. Pokonując monotonne dziesiątki kilometrów drogą wijącą się wśród gęstych lasów, pewnej chwili naszą uwagę przykuła słoneczna polana pokryta niezwykłymi nagrobkami. Coś „mignęło” pomiędzy drzewami i wiedzieliśmy, że musimy zawrócić.

Zanim wyhamowaliśmy samochód z astronomicznej prędkości 80 km/godzinę (taka jest dozwolona prędkość na większości dróg w Finlandii poza miastami) – polana została za nami. Jednak cofnięcie się do najbliższego zjazdu i krótki spacer opłaciły się: znaleźliśmy się w miejscu, w których pochowano kilkaset domowych zwierzątek.

Z tablicy informacyjnej znajdującej się przy wejściu na cmentarz dowiedzieliśmy się, że pochówek zwierząt jest bezpłatny, a nad miejscem ich spoczynku nadzór sprawuje lokalna gmina. Każdy mieszkaniec może bezpłatnie urządzić tutaj pogrzeb swojego pupila. Samodzielnie należy wykopać grób, złożyć w nim zwierzaka, zasypać, oraz odpowiednio „udekorować” i oznaczyć miejsce jego spoczynku.

Każdy może dowolnie wybrać miejsce pochówku, jednak groby należy stawiać obok już istniejących grobów tak, by „z grubsza” zachować harmonię geometryczną cmentarza oraz uniknąć powstawania niewykorzystanych, pustych przestrzeni.

Zwierzęta mogą zostać pochowane zarówno po ich skremowaniu, jaki i „w pierwotnej postaci”. Jak głosi regulamin mogą zostać złożone w ziemi: w trumnie, w kartonie, lub owinięte w płótno. Zabronione jest wykorzystywanie materiałów sztucznych takich jak worki foliowe czy plastikowe torby i pudła.

Po odpowiednim czasie, gdy ziemia usypana nad grobem osiądzie, właściciel zwierzaka zobowiązany jest dokończyć grób – stawiając np. kopczyk, pomnik, oznaczając lokalizację choćby kamieniem. Mile widziane są tabliczki zawierające imię zwierzaka wraz z datą jego urodzin i śmierci. Regulamin sugeruje, by grobów zwierząt nie dekorować krzyżami; jest to jednak tylko prośba – jak widzicie na zdjęciach, wiele osób nie stosuje się do tego zalecenia.

Obowiązuje wymóg, by zwierzęta o wadze powyżej 40 kilogramów spoczęły w grobie o głębokości 1 metra, natomiast mniejsze zwierzaki można chować w grobach o głębokości pół metra. Większość grobów stanowią groby psów, na drugim miejscu znajdują się tutaj domowe koty. Znaleźliśmy zaledwie kilka innych zwierzątek: dwa ptaszki, jaszczurkę, królika oraz prawdopodobnie kucyka.

Na końcu regulaminu cmentarza znajduje się pouczenie, że zwierzęta domowe mogą być grzebane także na prywatnych podwórkach właścicieli oraz w przydomowych ogrodach, jednak zasady takiego pochówku regulują już lokalne przepisy prawa – różne dla różnych gmin.

Cmentarz ma powierzchnie około pół hektara, i leży na nim – mniej więcej – pięćset, może siedemset zwierząt. Groby są pomysłowe, kolorowe, często ozdobione dziecięcą ręką. Ale to już zobaczyć możecie – i ocenić – na zdjęciach.

Dla czytelników: spodobała Ci się ta opowieść? Zrewanżuj się i postaw mi wirtualną kawę – ten sympatyczny gest zmotywuje mnie do pracy nad kolejnymi materiałami.