Ten post miał być zupełnie o czymś innym. Zamyśliłem się, i po trzech godzinach odrętwienia uświadomiłem sobie, jak ogromne mam zaległości w publikacji treści z moich podróży. Od wyjazdu do Finlandii minęły ponad dwa lata, a ja opracowałem zaledwie połowę pozyskanych wtedy materiałów. A i tak jest to dobry wynik – z wyprawy do Ameryki Środkowej sprzed dziesięciu miesięcy opracowałem do dziś zaledwie… 5 procent. Dlatego też coraz bardziej jestem przekonany, że muszę zrobić półroczną przerwę w podróżach; inaczej za chwilę zacznę zapominać gdzie byłem, i co tam robiłem…

Muzeum fińskich sił powietrznych w Jyväskylä

W ramach „pracy organicznej”, którą muszę w końcu wykonać, cofam się więc na chwilę do wspomnianej Finlandii- by wrzucić zdjęcia z odwiedzin w Fińskim Muzeum Sił Powietrznych położonym niedaleko lotniska wojskowego Jyväskylä w Tikkakoski; w środkowej części kraju.

Muzeum zgromadziło wiele fantastycznych eksponatów zarówno sprzed II wojny światowej, jak i z czasów bardziej nam współczesnych. Największe wrażenie robią dwupłatowce z lat 20-tych i 30-tych minionego wieku, wiele z nich było uczestnikami tzw. Wojny-Zimowej, czyli nieco eufemistycznej nazwy brutalnej napaści Związku Radzieckiego na kolejny sąsiedni kraj. Samoloty noszą znaki fińskich sił zbrojnych, które wielu postronnym obserwatorom kojarzą się z hitlerowską swastyką. Jest to oczywiście skojarzenie graficznie poprawne, lecz historycznie już absolutnie nieuzasadnione. Nie jest to jednak wpis historyczny, więc temat ten pozostawię otwarty dla ciekawych świata – z małym tylko komentarzem: tych zdjęć nie mogę wrzucić na mój profil na facebooku, gdyż portal ten każdą swastykę traktuje jako hitlerowską i nagradza automatycznie miesięcznym banem. W takim oto głupim ocenzurowanym świecie przyszło nam żyć.

Spacerując wzdłuż wystawy po dwupłatowcach przychodzi kolej na bardziej nam znane myśliwce pochodzące z czasów II wojny światowej – mamy więc zarówno słynnego brytyjskiego Hawker Hurricane Mk.I, jak i jego rywala Messerschmitt Bf 109 G-6/Y (wersja morska). Tym razem jednak oba samoloty nie walczyły przeciwko sobie, lecz współpracowały w ramach fińskich sił powietrznych, które pozyskały oba samoloty wraz ze zmianami sojuszy – najpierw od Niemiec, a potem od Brytyjczyków.

Dużą sensację sprawia wydobyty z dna jeziora Brewster model 239, zakonserwowany i eksponowany w stanie wraku w jakim został odnaleziony. Ten model został przekazany Finlandii przez Stany Zjednoczone i walczył najpierw z Rosjanami podczas Wojny Zimowej (i tzw. wojny kontynuacyjnej), a następnie z Niemcami. Grupa poszukiwaczy-historyków odnalazła zatopiony egzemplarz w 1998 roku (uległ on uszkodzeniu 25 czerwca 1942 roku)

Ekspozycja samolotów znajduje się w obszernym hangarze, dzięki czemu poszczególne eksponaty nie niszczeją „pod chmurką” tak, jak to ma miejsce w wielu innych tego typu placówkach muzealnych na świecie. Niemniej ze względu na duże gabaryty poszczególnych samolotów hangar jest nimi wypełniony „po brzegi” co nieco utrudnia robienie im dobrych zdjęć. Trzy największe eksponaty – sowiecki potężny Iljuszyn Il-28R zawieszony bezpośrednio pod sufitem hali, amerykański transportowy Douglas DC-3 oraz brytyjski bombowiec Bristol Blenhheim Mk.IV – dominują i nieco przytłaczają całą salę. Niemniej fajnie, że udało się je zmieścić pod dachem.

Natomiast ku zaskoczeniu ekspozycja zewnętrzna jest bardzo skromna; pomimo, iż zdjęcia satelitarne pokazują, że powinno stać tutaj więcej samolotów to podczas naszej wizyty składała się ona z zaledwie trzech współczesnych odrzutowców: MIG-21UM i MIG-21bis, oraz Saab 35 Draken; kolekcję uzupełniał stojący nieco na poboczu śmigłowiec wielozadaniowy Mil Mi-8. Swoją drogą zebrane samoloty w ciekawy sposób podsumowują kilkadziesiąt lat fińskiej polityki neutralności, dzięki czemu w jej siłach zbrojnych służyły modele z obu przeciwstawnych sobie bloków militarnych: zachodniego i wschodniego. Neutralność tę zakończyła ostatecznie agresja Rosji na Ukrainę w 2022 roku.

Na koniec podsumowanie: alfabetyczna lista samolotów, które znalazły się na moich zdjęciach. Wszystkie fotografie możecie obejrzeć klikając na zamieszczonej niżej mapie, a poszczególne zdjęcia będę sukcesywnie publikował także na moim „militarnym” profilu na INSTARGRAM – do którego odwiedzenia oczywiście zapraszam.