Afryka, Kenia + Tanzania + Uganda
Sztuka naskalna, malowana lub rytowana, służy jako okno do przeszłości, oferując nam wgląd w życie ludzi, którzy żyli w określonych krajobrazach. Badania prowadzone przez wiele dziesięcioleci nauczyły nas, że te malowidła i ryciny nie służyły wyłącznie celom dekoracyjnym. Raczej te obrazy były reprezentacjami duchowo ważnych doświadczeń. Takie odkrycia były znaczącym krokiem w stosunku do czasów, gdy interpretacje sztuki naskalnej były bardzo uproszczone – zakorzenione w przekonaniu, że autorzy malowideł i rycin nie byli wystarczająco ludzcy.
Region Jeziora Wiktorii – zakotwiczony wokół 69 484 km kwadratowych Jeziora Wiktorii, największego tego typu w Afryce i głównego zbiornika Nilu – obejmuje wschodnie części Ugandy, północne obszary Tanzanii i zachodnie obszary Kenii. W tym regionie znajduje się wiele stanowisk sztuki naskalnej. Jednak na potrzeby zamierzonej inskrypcji zidentyfikowano określoną liczbę stanowisk z Regionu Jeziora Wiktorii: 24 w Ugandzie (sześć na wyspie Dolwe i 18 w dystrykcie Kumi), trzy w Kenii (na wyspie Mfagano znajdują się dwa stanowiska – Kwitone i Mawanga – oraz schronisko Kakapel) i 46 w Tanzanii (cztery w Bukoba, 24 w Muleba, dwa w Mwanza, dziewięć w dystrykcie Bukoba i siedem w Musoma)
Wszystkie te stanowiska znajdują się na granitowych odsłonięciach. Wśród motywów znalezionych we wszystkich tych miejscach sztuki naskalnej znajdują się duże i czerwone geometryczne kształty malowane palcami, związane z płodnością i potencją wśród pigmejskich łowców-zbieraczy (Namono, 2010a, 2010b, 2011, 2012; patrz Chaplin 1974; Mabulla 2005; Namono 2010b; Hollman 2017). Istniejąca wiedza, oparta na badaniach datowania przeprowadzonych w dwóch miejscach w Ugandzie (Nyero i Kakoro), wskazuje, że malowidła sztuki naskalnej powstały między 1000 a 5000 lat temu.
Nieodwiedzone
