Afryka, Kenia
Stanowiska filarów kamiennych w Kotlinie Turkana są związane z nadejściem zarządzanej produkcji żywności we wschodniej Afryce, w przeciwieństwie do innych regionów świata, gdzie badania archeologiczne koncentrowały się głównie na stanowiskach megalitycznych wśród wczesnych społeczeństw rolniczych. Stanowiska filarów składające się z głazów bazaltowych i innych w Kotlinie Turkana oferują możliwość zbadania spostrzeżeń na temat struktury i powiązanych zjawisk społecznych wśród mobilnych pasterzy i łowców-zbieraczy bez dostępu do roślin domowych. Stanowiska mają liniowe układy bloków bazaltowych, czasami w towarzystwie kamiennych kopców, eliptycznych pierścieni kamieni i/lub platform. Stanowiska te przypisano pierwszym pasterzom regionu. Kontekst ekonomiczny i znaczenie społeczne tych stanowisk filarów wskazują na różnice w ustawieniach stanowisk filarów i elementach architektonicznych. Porównania kultury materialnej sugerują silne pokrewieństwa między tradycjami ceramicznymi środkowego holocenu wokół jeziora Turkana. Możliwe różnice funkcjonalne między stanowiskami filarów w Zachodniej Turkanie sugerują, że ich budowniczowie mieli rozbudowane koncepcje architektury niedomowej.
Badania etnograficzne pasterzy potwierdzają rozbudowane sieci społeczne, różnorodne formy zróżnicowania społecznego i organizacji, od hierarchicznej do egalitarnej. Bogaty wachlarz instytucji społecznych związanych z miejscami filarów jest obecny wśród afrykańskich społeczeństw pasterskich, takich jak Nuer i Dinka, Toposa, Mursi, Dassanech i Hamar Ariaal, Rendille, Samburu i Masajowie.
Nieodwiedzone
Opisy obiektów oznaczone kursywą zamieszczono na licencji whc.unesco.org