UNESCO 1262 – Ormiańskie zespoły monastyczne Iranu

Azja, Iran

Multi-lokalizacja, pojedyncze obiekty.

Ormiańskie zespoły monastyczne Iranu, na północnym zachodzie kraju, składają się z trzech zespołów monastycznych ormiańskiej wiary chrześcijańskiej: św. Tadeusza i św. Stepana oraz kaplicy Dzordzor. Budowle te – z których najstarszy, św. Tadeusza, pochodzi z VII wieku – są przykładami wyjątkowej uniwersalnej wartości ormiańskich tradycji architektonicznych i dekoracyjnych. Świadczą o bardzo ważnych wymianach z innymi kulturami regionalnymi, w szczególności bizantyjską, prawosławną i perską.

Położone na południowo-wschodnim skraju głównej strefy ormiańskiej przestrzeni kulturowej, klasztory stanowiły główne centrum rozpowszechniania tej kultury w regionie. Są ostatnimi regionalnymi pozostałościami tej kultury, które nadal są w zadowalającym stanie integralności i autentyczności. Ponadto, jako miejsca pielgrzymkowe, zespoły monastyczne są żywymi świadkami ormiańskich tradycji religijnych na przestrzeni wieków.

Europa, Polska

Multi-lokalizacja.

Złoża soli kamiennej w Wieliczce i Bochni eksploatowane są od XIII wieku. To duże przedsiębiorstwo przemysłowe miało status królewski i jest najstarszym tego typu obiektem w Europie. Na wpis składają się kopalnie soli w Wieliczce i Bochni, oraz Zamek Żupny Wieliczka. Królewskie Kopalnie ilustrują historyczne etapy rozwoju techniki górniczej w Europie od XIII do XX wieku: obie kopalnie posiadają setki kilometrów chodników wypełnionych dziełami sztuki, podziemnymi kaplicami i rzeźbami wykutymi w soli. Administracyjnie i technicznie kopalniami zarządzał Zamek Żupny w Wieliczce, który pochodzi z okresu średniowiecza i był wielokrotnie przebudowywany w ciągu swojej historii.