Na ten maraton pojechaliśmy dlatego, że byliśmy w pobliżu Bułgarii – tydzień wcześniej biegliśmy maraton w stolicy Macedonii Północnej – w Skopje – a z niej do Sofii jest zaledwie 250 kilometrów. Szybko policzyliśmy, że nie opłaca się nam wracać do Polski; wystarczy poczekać te kilka dni i kolejny kraj wpadnie nam do licznika.

Co zapamiętałem z maratonu w Sofii? Startowało wielu Polaków, praktycznie na każdym kilometrze trasy spotykaliśmy kogoś, kto rozmawiał w naszym języku. Były takie momenty, że z rodaków dosłownie można byłoby się otrząsać niczym kot po wyjściu z kąpieli.

Pamiętam też tunel, i to chyba wszystko; nic więcej. Gdyby nie te kilka ujęć z których zmontowałem film, to nawet zapomniałbym o tym, że były dwie pętle. Tak więc kończę ten artykuł, niech to będzie nauczka – głównie dla mnie samego – że warto rozsądnie wybierać książki które się czyta, i maratony które się biegnie. Nie był to zły maraton – nie zrozumcie mnie źle – ale był po prostu zupełnie niezapadający w pamięć.