Azja, Iran
Pojedyncza lokalizacja, obiekt.
Grobowiec o wysokości 53 m zbudowany w 1006 r. n.e. dla Qābusa Ibn Voshmgira, władcy i literata z dynastii Ziyarid, w pobliżu ruin starożytnego miasta Jorjan w północno-wschodnim Iranie, jest świadectwem wymiany kulturalnej między nomadami z Azji Środkowej a starożytną cywilizacją Iranu. Wieża jest jedynym zachowanym dowodem istnienia Jorjan, dawnego centrum sztuki i nauki, które zostało zniszczone podczas inwazji Mongołów w XIV i XV wieku. Jest to wybitny i innowacyjny technologicznie przykład architektury islamskiej, która wpłynęła na budownictwo sakralne w Iranie, Anatolii i Azji Środkowej. Zbudowany z nieszkliwionych wypalanych cegieł, monument o skomplikowanych geometrycznych formach tworzy zwężający się cylinder o średnicy 17–15,5 m, zwieńczony stożkowym ceglanym dachem. Ilustruje rozwój matematyki i nauki w świecie muzułmańskim na przełomie pierwszego tysiąclecia n.e.
NieodwiedzoneOpisy obiektów oznaczone kursywą zamieszczono na licencji whc.unesco.org