Azja, Uzbekistan
Miejsce starożytnej osady Szahruhija (Szarkija), położone 88 km na południowy zachód od Taszkientu, na prawym brzegu rzeki Syrdaria. Jest to pierwsze duże miasto oaz taszkenckich, położone na Wielkim Szlaku Jedwabnym przez Jaksart (Syrdaria). W źródłach orientalnych znane było pod nazwą Benaket, a od jego imienia pochodził odcinek Wielkiego Szlaku Jedwabnego. Składało się z cytadeli, dwóch terytoriów miejskich oraz rozległego przedmieścia rzemieślniczego Rabad, o łącznej powierzchni 400 hektarów. Mury obronne z wieżami otaczały cytadelę, Szahristan i Rabad. Mury zostały lepiej zachowane, które wzniósł Amir Temur, nazwany Starożytnym Benaket od imienia swojego najmłodszego syna Shahruh w 1392 roku. Badania archeologiczne odkryły budowle fortyfikacyjne, warsztaty rzemieślnicze garncarzy i dmuchaczy szkła, obszary bazarów, systemy miejskich ulepszeń miasta oraz pozostałości frontowych budowli mieszkalnych z epoki Temuridów i chanatów uzbeckich.
Kompleks pamiątkowy „Shomir-kara ovlia” funkcjonował w północno-zachodniej części Rabadu w XVI wieku. Zachowały się tutaj ślady meczetu pamiątkowego Abdullakhana I, który został zbudowany dla Szacha Emira Asadulli, ishana Shahruhiya i marmurowego grobu. Miejsce starożytnej osady Shahruhiya istniało od III-IV do XVIII wieku n.e. Pierwotnie było to małe miasto przy przejściu, ale stało się ogromnym miastem w X-XI wieku. Zostało zniszczone przez Mongołów, później odbudowane przez Amira Temura i nazwane Szahruhija. Od tego czasu stało się ważnym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym w państwie Temurydów i Szejbanidów. Działała tu własna mennica. Miasto kojarzone jest z nazwiskami wybitnych naukowców, poetów, pisarzy i artystów.
Zobacz: https://www.samuzinfo.net/%D1%88%D0%B0%D1%85%D1%80%D1%83%D1%85%D0%B8%D1%8F/
Nieodwiedzone
