Azja, Uzbekistan
Terytorium składa się z dwóch obiektów: Rezerwatu Stanowego Zomin i Parku Narodowego Zomin, położonych na północnym zboczu pasma górskiego Turkiestan i graniczących ze sobą.
Obszar rezerwatu to pasmo górskie z wyraźnie wyodrębnionym pasem: gór średnich i wysokich, położonych na wysokości 1760–3500 m n.p.m. Południowa część rezerwatu zajmuje strome zbocza Grzbietu Turkiestańskiego, poprzecinane głębokimi wąwozami; północna część ma łagodniejszą rzeźbę terenu z tarasami pokrytymi grubą warstwą margli i glin lessopodobnych.
Grzbiet Turkiestanu tworzy kilka odgałęzień o niezależnych nazwach: Grzbiet Czumkartau, Grzbiet Malguzar, Grzbiet Kukh. Część północna znajduje się na równinie podgórskiej, o łagodniejszej rzeźbie terenu z tarasami pokrytymi grubą warstwą margli i glin lessopodobnych.
Położone głównie na północnych stokach Grzbietu Turkiestanu, terytorium Parku Narodowego Zomin i Rezerwatu Stanowego Zomin rozciąga się na wysokości od 1000 do 4030 metrów nad poziomem morza (Szczyt Szaukartau lub Szawkartau – „Zimna Góra”). Inne wysokości nad poziomem morza to: Bazarkhanym (3401 m n.p.m.), Guralash (3566 m n.p.m.), Chandyr (3411 m n.p.m.), Coburgen (3925 m n.p.m.), Aktashtau (3410 m n.p.m.), Tokalichuka (3809 m n.p.m.), Aktash (3145 m n.p.m.), Sharralak (2145 m n.p.m.), Chakmaktash (2519 m n.p.m.), Devasan (2439 m n.p.m.), Kulsu (2745 m n.p.m.), Kuyan (2612 m n.p.m.) i Biszkent (3247 m n.p.m.).
NieodwiedzoneOpisy obiektów oznaczone kursywą zamieszczono na licencji whc.unesco.org
