Co jakiś czas czytam „odkrywcze” artykuły opisujące zjawisko wakacyjnego seksu z tzw. osobami spoza swojego kręgu kulturowego. Już samo takie określenie pokazuje mantrę poprawności politycznej utrudniająca rzetelną rozmowę na ten temat. Zwykle zjawisko seksturystyki oceniane jest negatywnie – jako forma wykorzystywania kobiet z biedniejszych krajów przez bogatych mężczyzn z kręgów cywilizacji europejskiej. W przypadku sytuacji odwrotnej, gdy to kobieta jest „konsumentem” usługi, zwykle mamy do czynienia z mniej lub bardziej romantycznymi historiami o wakacyjnej fascynacji, zauroczeniu egzotyką, o chwilach słabości i zapomnienia. Zauważyłem też, że zwykle autorami tych artykułów są kobiety, co pozostawia charakterystyczny – emocjonalny – odcisk palca na tekstach.
O tym, że na temat seksturystyki piszą częściej kobiety świadczą choćby nadawane artykułom tytułu. „Wakacyjna miłość z Egiptu – czy ma szansę przetrwać?”, „Rok w raju u boku Arabskiego Księcia” albo najnowszy hit jaki znalazłem niedawno w jednym z dużych portali: „To miała być wakacyjna przygoda a znalazły dużo więcej”. W środku znajdujemy zwykle mniej lub bardziej infantylne opowieści oparte trochę na stereotypach (z którymi oczywiście autorzy walczą!) a trochę na opowieściach koleżanki „która w Maroku była i opowiedziała”. Efekt? Przynajmniej dla mnie – tekstowe papki udające „Seks w wielkim mieście”.
Ja jednak jestem mężczyzną i takich na poły zmyślonych oraz niedopowiedzianych historii w moim artykule nie znajdziecie. Na przykładzie najmniejszego kraju Afryki – Gambii – przedstawię Wam „surówkę”, czyli nagie fakty i zasady rządzące tutejszą seksturystyką. Będzie konkretnie i bez dopieszczeń – bez zachodów słońca w tle i raczej bez happy endu.
Zanim przejdziemy do konkretów chcę Wam zaproponować mały eksperyment: opiszę Wam dwie sytuacje, a Wy zanotujcie w pamięci swoje reakcje:
Marek, 44 letni biznesmen z Krakowa: „Podczas wakacji w Tajlandii, na które wybrałem się wraz z kolegami z pracy, już drugiej nocy na dyskotece poznałem sympatyczną i piękną, 22-letnią Tajkę. Była bezpruderyjna i chętna, dla moich kolegów przyprowadziła na drugi dzień koleżanki. Nie wyobrażacie sobie co to były za imprezy – jak w jakimś Hollywoodzkim filmie. Dziewczyny mieszkały z nami przez tydzień w apartamencie który wynajęliśmy, kosztowało to nas sto dolarów za dobę na trzech! A one do tego jeszcze nam gotowały i sprzątały!”
Sabina, 38 lat, właścicielka salonu mody w Łodzi: „Nasz hotel w Maroku miał taki piękny, nowoczesny basen z wielkim jakuzzi. I na nim właśnie był młody, niesamowicie przystojny chłopak który roznosił drinki. Tak długo się wpatrywał tymi czarnymi oczami, tak długo zagadywał, komplementował, był na każde moje skinienie – że w końcu uległam. Jeździliśmy przez dwa tygodnie po Maroku, pokazywał mi piękne miejsca, opowiadał o swoim kraju i kulturze. Ja oczywiście płaciłam za hotele i wynajem auta, za te wszystkie atrakcje – bo jego nie było na to stać jako zwykłego kelnera. Ale mówi że chciałby przyjechać do Europy studiować języki obce i chyba mu w tym pomogę bo to nie była zwykła, wakacyjna miłość”.
Oczywiście obie „historie” są zmyślone na poczekaniu, aczkolwiek takich sytuacji w sezonie wakacyjnym są na świecie setki tysięcy. Chcę tylko byście zastanowili się jak oceniacie postawę Marka i Sabiny – i nie chodzi o to, czy źle, czy dobrze. Jeżeli oceniacie je obie TAK SAMO to jesteście gotowi na ten artykuł. Jeżeli inaczej, jeżeli Marek to zuch a Sabina jest puszczalska – lub Marek to cham a Sabina to romantyczka – to stawiam orzechy przeciw żołędziom, że z moim artykułem będziecie mieli problem… Gdyż trudno Wam będzie zaakceptować fakt iż oni oboje są odbiorcami tego samego towaru: usług seksturystyki.
Oboje mniej lub bardziej świadomie zostali płatnikami najstarszego biznesu świata.
Marek został poderwany przez Tajkę (lub Indonezyjkę itd.), która jak miliony innych żyją z turystów. To nie są prostytutki. One udają, że dają się poderwać zagranicznym mężczyznom, by żyć na ich koszt. Czasem miesiąc, czasem krócej. Za mniejsze lub większe prezenty. Pomogą zwiedzić kraj, potowarzyszą wieczorem i nocą, zamieszkają z bogatym turystą a nawet upiorą mu skarpetki. Jest nawet specjalna nazwa takiej relacji: wakacyjna żona. Zresztą – niektóre z nich zostaną prawdziwymi żonami – na jakiś czas, bo większość takich związków jest nietrwałych.
Sabinę rozkochiwał w sobie zawodowy beach boy, czyli chłopak żyjący z kobiet. On także nie jest zwykłą męską prostytutką do wynajęcia na godziny. Jego oferta jest o wiele bardziej rozbudowana: towarzystwo, masaże, długie spacery plażą. Czułe wpatrywanie się w oczy wybranki, trzymanie się za ręce i wyznania miłości w cieniu tropików. W zależności od kraju Ci młodzi chłopcy mają różne nazwy, ale ich strategia jest z gruntu podobna: przekonać o swoim uczuciu, rozkochać, uzależnić – a potem wciągnąć w system pomocy i wyłudzania pieniędzy. Bo choćby nie wiem jak to wyglądało, to zawsze mechanizm sprowadza się jednak do pieniędzy.
Opowiadane historie – zarówno przez mężczyzn jak i kobiety – oszałamiają. Bieda, potrzeby, problemy zdrowotne. Sami oczywiście nie mają dzieci, ale „siostra ma dzidziusia”, brat ma córeczkę, sam mam małe rodzeństwo. Ukradli mi telefon, tęsknię, nie mam jak do Ciebie napisać. Przyślij chociaż notebooka, córka siostry narysowała dla Ciebie obrazek… ale nie mam jak go zeskanować, mógłbym kupić okazyjnie skaner ale nie mam za co. I tak w kółko. Z pomysłowością przy wymyślaniu problemów które rozwiążą przesłane pieniądze konkurować może tylko chęć uwierzenia w te kłamstwa.
Oczywiście ktoś powie, że zdarzają się przecież wyjątki. Że czasem „się udaje”. No pewnie że tak – udało się choćby w słynnym filmie „Pretty Woman” – tam bogaty i przystojny biznesmen zakochał się w prostytutce, a ta okazała się fantastyczną dziewczyną. Super. Tylko, że to jest film. A śmiejemy się z naszych babć, że 60 lat temu wierzyły we wszystko co zobaczyły w telewizorze.
Wejdę teraz na bardzo grząski grunt. Zauważcie, że gdy mężczyźni w krajach azjatyckich sypiają z młodymi kobietami, to jest to piętnowane jako wykorzystywanie kobiet. Jako przejaw ohydnej seksturystyki. Gdy kobiety opłacają kochanków w krajach Afryki – nazywa się to egzotyczną / wakacyjną miłością oraz uleganiem fascynacji obcą kulturą. Coś tu jest nie tak, prawda? Kali kraść krowy – dobrze, Kalemu ukraść krowę – źle?
Czy słyszeliście kiedyś opowieść o tym jak to „Pan Darek uległ fascynacji obcą kulturą i wylądował w łóżku z młodą Wietnamką rewanżując się na drugi dzień prezentem – jeansowymi spodniami”? A to męska, szowinistyczna świnia. Ale „Jessica przeżyła upojny tydzień w Afryce podróżując z przystojnym i szarmanckim Marokańczykiem i pokrywając ich wszystkie wspólne wydatki” – to już temat na pełen westchnień romans i powód to zastanawiania się czy ten związek ma szansę przetrwać.
Tymczasem bądźmy szczerzy – w obu przypadkach chodzi o ten sam mechanizm. Oboje – i Darek i Jessica – są konsumentami płatnego seksu w którym walutą są hotele, podróże, wygodne życie oraz upominki. Bo nie rozmawiamy teraz o prostytucji ulicznej w której płaci się banknotami a usługa trwa godzinę. Rozmawiamy o bardziej zawoalowanej wymianie świadczeń.
Nie oceniam i Wy nie oceniajcie. Ten artykuł nie jest o ocenianiu.
