Europa, Szwajcaria
Pojedyncza lokalizacja, wielkoobszarowa.
Rozbudowa obiektu światowego dziedzictwa przyrodniczego Jungfrau – Aletsch – Bietschhorn (wpisanego po raz pierwszy w 2001 r.) powiększa obszar w kierunku wschodnim i zachodnim, zwiększając jego powierzchnię do 82 400 ha z 53 900 ha. Miejsce to stanowi znakomity przykład formowania się Alp Wysokich, w tym najbardziej zlodowaciałej części pasma górskiego i największego lodowca w Eurazji. Charakteryzuje się dużą różnorodnością ekosystemów, w tym etapami sukcesyjnymi, szczególnie wynikającymi z cofania się lodowców w wyniku zmian klimatycznych.
Miejsce to ma wyjątkową uniwersalną wartość zarówno ze względu na swoje piękno, jak i bogactwo zawartych w nim informacji na temat powstawania gór i lodowców, a także zachodzących zmian klimatycznych. Jest także bezcenny ze względu na procesy ekologiczne i biologiczne, które ilustruje, zwłaszcza poprzez sukcesję planów. Jego imponujący krajobraz odegrał ważną rolę w europejskiej sztuce, literaturze, alpinizmie i turystyce alpejskiej.
Nieodwiedzone
